Ludo’s verhalen
De pijn was weg
Ik had al heel lang regelmatig pijn in de rug. Dit was een gevolg van een val van een keldertrap. De ene periode was die pijn wel minder of juist erger dan de andere. Ik ben dikwijls naar een chiropractor geweest, heb medicijnen genomen, en dan was het iets beter, maar de pijn was nooit helemaal weg.
Op een dag reed ik naar mijn broer met een aanhangwagen vol brandhout. Tijdens het naar achter duwen van deze had ik plots hevige pijn in de rug, maar ik wilde er niet aan toegeven. In het naar huis rijden verergerde die pijn en ik had moeite om met de wagen te rijden.
's Avonds in bed wist ik niet hoe liggen. Zitten en staan kon ik ook bijna niet. 's Morgens was het nog veel erger en ik kon zelfs mijn sokken niet aantrekken, want ik kon mijn rug niet plooien.
Toen ik op zondagmorgen naar de bijeenkomst ging van mijn kerk zagen de mensen dat er iets mis was met mij alhoewel ik het niet wilde tonen.
In het begin van de bijeenkomst riep pastor Albrecht Vanroose mij naar voren voor een gebed (gelukkig want ik wist niet hoelang ik had kunnen blijven zitten). Ik voelde een duidelijke warmte op de plaats waar pastor Albrecht zijn hand legde en tijdens het terug naar mijn plaats gaan voelde ik al veel minder pijn. Op het einde van de bijeenkomst was de pijn volledig weg.
In de namiddag wilde ik al wat planten in de tuin verplaatsen, maar het weer liet het niet toe, dus heb ik dat dan de volgende dag gedaan.
Ik ben God enorm dankbaar voor de ingreep die Hij toen gedaan heeft, want mijn rug is nu beter dan ooit.
Is het allemaal zo simpel?
Ik wilde voor een lange tijd mijn moeder spreken over wat Jezus gedaan had in mijn leven, maar ze stond er eigenlijk nooit echt voor open.
Het leek mij het beste om dit te doen als ze alleen was. Op dat moment was ze reeds in het ziekenhuis en ernstig ziek. Er was dan ook steeds iemand bij haar.
Mijn vrouw en ik baden op een ochtend tot God om een goede gelegenheid te vinden om over Jezus te kunnen getuigen. Die zelfde dag nog ging ik haar bezoeken en… ze was alleen!
Het moment dat ik binnen stapte zei ze: “Je hebt mij iets te vertellen”. En zo kon ik haar dan, in het kort, de blijde boodschap van Jezus vertellen.
Na verloop zei ze nog “…Is het allemaal zo simpel?”. We hebben toen samen kunnen bidden voor redding en rust.
Deze gebeurtenis heeft mij doen nadenken. Ik had een aantal jaren daarvoor de Heer Jezus leren kennen en leren begrijpen welk verschil dit maakte in mijn leven.
Ik weet nu dat God alles onder controle heeft en alles ten goede doet meewerken. Daarom betrek ik Hem nu in alles wat ik doe.
Dit maakte een groot verschil in mijn leven, in mijn doen en laten. Ik maak precies dezelfde dingen mee als anderen. Maar ik weet dat ik steeds terecht kan bij Iemand die mij kent, mij begrijpt en het goede met mij voor heeft. Dit maakt een groot verschil in hoe ik de (negatieve) gebeurtenissen in mijn leven ervaar: ik hoef nu immers niet meer alles “zelf te regelen”.
God is goed, elke dag! Jezus kijkt niet naar je verleden, maar naar wie je nu bent.